Fotoğraf http://www.sinematurk.com adresinden alınmıştır.
bugün -nereden estiyse artık- bu film düşüverdi aklıma =) bir dönem, eski türk filmlerinin televizyon filmi olarak yeniden çekilmesi gibi bir furya vardı... bu amaçla 3-4 film çekilmişti sanırım... yeni versiyon bu filmlerin bazıları iyi kotarılamamış olsa da bir tanesi vardı ki muhteşemdi ;) ağaçlar ayakta ölür... 1964 yapımı olan ilk versiyonunu izleyemediğimden bir yorum yapamayacağım ama sevinç erbulak ile emre altuğ'un başrollerini paylaştığı 2000 yapımı yeni versiyonu çok çok iyiydi...
Fotoğraf http://www.sinematurk.com adresinden alınmıştır.
hayatın hep soğuk ve çirkin yüzünü görmüş olan semra ile izzet'in (veya takma isimleri ile ayşe ile orhan'ın) asım bey'in isteğiyle oynadıkları masum oyunun, gerçeğe dönüşerek onları ve etrafındakileri hayata nasıl bağladığını izliyoruz filmde... muhteşem bir hikaye... sevinç erbulak (semra/ayşe) ile emre altuğ (izzet/orhan)'a eşref kolçak (asım bey) ile çolpan ilhan (büyük hanım) eşlik ediyor... daha ne olsun ;)
filmin en sevdiğim sahnelerinden birinin olduğu videoyu da ekliyorum buraya... bahsettiğim sahne emre altuğ'un delikanlılık dersi verdiği sahne =) 05:43'ten itibaren başlıyor malum sahne =)
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=rdJ8GBDjjfo&w=420&h=315]
filmin, sevdiğim bir diğer sahnesi ise eski türk filmlerini aratmayacak nitelikteki son sahnesidir... tadını çıkararak izleyin diye onu eklemiyorum =) filmin müzikleri de muhteşemdi bu arada... klarnetin o hüzünlü sesi çok güzel uyum sağlamıştı bu dram ile...
milyon kere daha izlerim dediğim filmler bir elin parmaklarını geçmez... işte bu film de onlardan biri... benden tavsiye, mutlaka izleyin ;)
İki versiyonu da izlemiş biri olarak diyebilirim ki taklitleri aslını yaşatır ama asla onlarla aynı düzeye ulaşamazlar (: İki filmde ayrı güzel tamam ama ama ilkinin yeri apayrı (: Bir de işin içinde İzzet Günay farkı var zaten :D Yanımdaki sandalye de otururken heyecandan elimin ayağımın dolaştığı günler geldi aklıma (: Benim idolümdür, Yeşilçam demektir hatta bir nevi :D
YanıtlaSilsevgi saygıyla anıyorum kendisini buradan, yanıbaşımdayken kondurmadığım binlerce öpücüğü gönderiyorum kendisine senin bu yazın sayesinde (: Film yalan oldu cidden bak şimdi :D
"Yanımdaki sandalye de otururken heyecandan elimin ayağımın dolaştığı günler..." derken nasıl yani =) tanışıyor muydun anlamadım?
YanıtlaSilbulursam 1964 yapımı olanı da izlerim inş ;)